De f*ck you-factor moet omhoog
Een emmer meenemen zou bizar zijn. Maar tijdens de 8.0-versie van der Young Lady Business Academy (YLBA) heeft er weer genoeg traanvocht gevloeid om er een, toch zeker voor de helft, te kunnen vullen. Waar je hoopt dat jonge, ambitieuze vrouwen zich in 2021 niet meer zo snel van de wijs laten brengen en – overtuigd van hun kwaliteiten – kritiek, afgunst en tegenwerking van zich af laten glijden, is juist opnieuw gebleken dat ze emotioneel zeer beïnvloedbaar zijn. En hun tranen snel tevoorschijn komen.
Kennelijk ervaren ze het nog steeds als schokkend, of op zijn minst zwaar teleurstellend, als er mensen blijken te bestaan, dikwijls in hun directe omgeving, die negatief op hun ambitie reageren. Terwijl jongemannen van dezelfde leeftijd al snel hun middelvinger opsteken, of hun schouders ophalen, als iemand negatief reageert op hun toekomstdromen. Sterker nog: waar jongemannen uit tegenwerking of negativisme vaak extra energie putten (‘wacht maar tot het me gelukt is!’), zie ik bij jonge vrouwen dat ze terug in hun schulp kruipen en ernaar neigen in het vervolg voor de veilige weg te kiezen (‘misschien kan ik met minder ook genoegen nemen’).
Op zulke momenten zou ik keihard willen roepen: ‘Laat je niet klein krijgen! Gá ervoor!’
Tijdens YLBA 8.0 is het, nóg duidelijker dan voorheen, tot me doorgedrongen dat het streven om meer vrouwen op sleutelposities te krijgen om een heel gerichte aanpak vraagt. Dat meer jonge vrouwen tegenwoordig intellectueel excelleren en allerlei prestigieuze diploma’s halen, mag dan een bemoedigende ontwikkeling zijn: het betekent niet – zie ik nu helderder dan ooit – dat ze vervolgens ook het zelfvertrouwen en de onverzettelijkheid hebben om de positie op te eisen waar ze al jaren van dromen.
De hoeveelheid redenen om het als vrouw belangrijker te vinden dat mensen positief over je denken dan brutaalweg je droom of missie te verwezenlijken, lijkt soms eindeloos. En ik vraag me dan steeds af: waarom zit het ook bij Young Ladies zó diep om bij iedereen geliefd te willen zijn? Waarom zijn ze zo bang iemand voor het hoofd te stoten? Boos te maken? Of de ongezouten waarheid te vertellen? Mijn conclusie na YLBA 8.0: jonge vrouwen inschikkelijkheid afleren en onverschrokkenheid aanleren, zou een nog prominenter onderdeel van de Academy moeten zijn. En, eerlijk gezegd, spelen mannelijke rolmodellen daarbij een cruciale rol.
Soms wens ik de Young Ladies in plaats van nog meer masters, minors en torenhoge cijfers vooral een lenige middelvinger toe.