Elske Doets in de Ondernemer: Hou op met zeggen ‘wil je niet te veel?’
Jonge, ambitieuze vrouwen met een migratieachtergrond worden nog te vaak afgeremd in plaats van omarmd, merkt Young Lady Business Academy-oprichter Elske Doets. Zo doen we onszelf als samenleving tekort.
Als oprichter van de Young Lady Business Academy (YLBA) heb ik een ontmoetingsplek gecreëerd voor jonge, ambitieuze vrouwen. Het mooie aan die plek, zeggen de deelnemers ook zelf, is dat iedereen op de Academy serieus wordt genomen. En dat niemand raar opkijkt als je ervoor uitkomt iets te willen bereiken dat op het eerste gezicht bijzonder lastig of zelfs onhaalbaar is. Juist omdat de anderen, die je raar zouden moeten aankijken, zelf ook grootse dromen koesteren. Dit leidt tot een positieve en hulpvaardige sfeer waarbij deelnemers elkaars dromen dichterbij proberen te brengen, ook nog eens ondersteund door (het netwerk van) de deelnemende sprekers.
Te zien hoe blij de deelnemers zijn dat ze in een omgeving te zitten waar het ‘het glas halfvol’ is, is voor mij telkens weer een geweldige inspiratiebron. Helemaal als jonge vrouwen een migratieachtergrond hebben, een vaak moeilijk verleden met zich mee dragen en weinig steun van hun directe omgeving kunnen verwachten. Dankzij de Academy bloeien zij helemaal op. En slaan ze hun vleugels uit.
Weerstand weghalen
Des te teleurstellender te merken dat uitgerekend deze jonge vrouwen, buiten de muren van de Academy, veel weerstand ontmoeten. Hoe vuriger de ambitie om te slagen in hun nieuwe land, hoe groter de kans, lijkt het wel, dat zij bestraffend of sussend worden toegesproken door mensen uit het onderwijs of de inburgeringssector. In de trant van: wil je niet teveel? Of: ga je niet te snel?
Van een Young Lady die geboren is in een dictatoriaal geregeerd land in Azië kreeg ik te horen dat ze als ‘lastig’ werd omschreven. En waarom? Omdat ze geen genoegen nam met een laagbetaalde baan, maar inzette op een universitaire studie. En omdat ze wilde weten hoe je van het rapportcijfer acht een negen kunt maken. Ook het feit dat zij niet alleen zakelijke ambities koesterde, maar ook op het gebied van mensenrechten en eerlijke handel pittige doelen stelde, werd niet gezien als iets krachtigs en moois, maar als een risico. Streed ze niet op teveel fronten? En was de kans niet aanzienlijk dat ze kopje onder zou gaan?
Hoe schadelijk is het wanneer we juist hen die het verschil willen maken, die de toekomst van je samenleving een positieve wending kunnen geven, zo angstig en negatief benaderen? Door te blijven denken in termen van ‘moeilijk’ en ‘lastig’ sluiten we ons nodeloos af voor wat deze bruisende talenten daadwerkelijk zijn.
Parels!
Bron: De Ondernemer