Katja Jansen: ‘Zonder ongemak blijf je stilstaan’

V: Het woord ‘feminisme’ speelt een belangrijke rol in jouw droom. Klopt dat?
A: Als je bedoelt dat ik de ambitie heb traditionele beelden over vrouwen te veranderen, en het veranderen daarvan ‘feminisme’ heet: ja, dan klopt dat absoluut.

V: Je lijkt heel bewust voor film te hebben gekozen. Wat maakt film zo aantrekkelijk?
A: Film is een heel rijk medium. Het is een optelsom van allerlei kunstvormen: theater, literatuur, muziek. Die rijkdom maakt dat het heel indringend kan zijn. En dat je mensen er directer mee kunt raken dan via een voorstelling op een podium of via het geschreven woord. Gevoelsmatig zeg ik: je kunt dieper ‘in’ een film zitten dan in een toneelstuk of in een boek, dat je tenslotte elk moment kunt wegleggen.  

V: Waarom is het belangrijk voor je om mensen te raken?   
A: Omdat ik niet zomaar films wil maken, maar er een serieus doel mee nastreef: ik wil de manier beïnvloeden waarop mensen naar de werkelijkheid kijken en naar elkaar. Daarom creëer ik het liefst iets dat het publiek uitdaagt, of desnoods dwingt, uit hun gebruikelijke manier van doen te stappen. En als het ware “in andermans schoenen” te gaan staan. Een film die daar goed in slaagt is ‘Je ne suis pas un homme facile’.

V: Wat spreekt je aan in die film?
A: Dat-ie dicht op de huid van de kijker kruipt. Door in te zoomen op alledaagse situaties die we allemaal kennen, maar er een wonderlijke draai aan te geven: in dit geval door de gender rollen om te keren. Vrouwen hebben de macht, opereren als macho’s, en opeens moeten mannen zich bijvoorbeeld ontharen en korte rokjes gaan dragen om de aandacht van de vrouwen te krijgen. Dat lijkt een flauwe truc, maar in deze Franse film werkt het wat mij betreft supergoed. Man of vrouw, door de omdraaiing word je je als toeschouwer extreem bewust van wat voor jou is voorgeprogrammeerd. Het ongemak van de situaties in de film slaat over op jou als kijker. Dat vind ik mooi.

V: Ongemak is goed? 
A: Zonder ongemak blijf je stilstaan in je ontwikkeling.  

V: Ook in je eigen, binnenkort te draaien film ‘Split-Up’ speelt ongemak een grote rol.
A: Ik hoop het. Het personage Sarah, een jonge vrouw, wil na een pijnlijke break-up onderzoeken of ze een tijdje zonder man kan leven. En het personage Kimberly gaat vervolgens haar ex verleiden op een manier die je als sletterig kunt opvatten. Ik wil niet teveel verklappen, maar dat gender rollen in mijn film onder het vergrootglas komen te liggen is zeker mijn streven.

V: Het zou een schitterend scenario zijn als je die gedroomde Oscar wint en de hele zaal zich ongemakkelijk voelt, toch?
A: Dat zou inderdaad fantastisch zijn, omdat je dan én iets hebt gemaakt dat mensen aan het denken heeft gezet én daar ook nog de ultieme waardering, een Oscar, voor krijgt. Twee keer de hoofdprijs, als het ware! Op de YLBA heb ik geleerd dat je groot mag, misschien zelfs móet dromen. Al was het maar omdat het winnen van zo’n Oscar waarschijnlijk niet gaat lukken, maar je dankzij het uitspreken van die droom er uiteindelijk toch veel dichterbij komt dan als je dat niet had gedaan.

Interview aanvragen:
Neem contact op met Elske Doets
Email: e.doets@ylba.nl
Mobiel 06 24811615