Rodneelys Duwaer: ‘Ik wil de oplossing zijn’
Nu bezig met: oprichten nieuwe stichting voor probleemjongeren
Belangrijke stap door YLBA: ‘Ik heb er mijn netwerk uitgebreid. En dat ga ik inzetten voor het realiseren van mijn droom.’
V: Probleemjongeren worden niet goed geholpen, vind jij. Wat is er niet goed?
A: Als ik eerlijk ben vind ik dat de huidige hulpverlening in bijna alles tekortschiet. In de begeleiding, in de ondersteuning en ook in de actiekant.
V: Dat is een waslijst van tekortkomingen. Hoe heeft het zover kunnen komen?
A: Het ligt niet per se aan de hulpverleners. Bijna iedereen begint met kennis en goede bedoelingen in de jeugdzorg te werken. Maar wat je veel ziet gebeuren is dat de energie waarmee ze beginnen snel verdwijnt. Te snel.
V: Hoe komt dat?
A: Wat ik zie is dat de hulpverlening in losse trajecten wordt opgedeeld: ik help hierbij, jij helpt daarbij. Daar gaat het eigenlijk al fout. Met loketten ga je de slag niet winnen.
V: Hoe ga je de slag dan wel winnen?
A: Je moet niet uitgaan van wat jij als hulpverlener of hulpinstantie probleemjongeren te bieden hebt, maar van wat een individuele jongere nodig heeft. Als je depressief bent of rondloopt met zelfmoordgedachten, is het niet genoeg om in een traject te worden gestopt. En een paar weken te moeten wachten op een volgend gesprek. Die benadering kan fataal zijn. Ik weet waarover ik praat, want zelf ben ik ook depressief geweest.
V: Dus jij gaat het anders aanpakken?
A: Ik ga de jongeren zelf centraal stellen. En er zo dicht mogelijk op zitten. Alleen met een hecht team van artsen, psychologen, fitnesstrainers en werkbegeleiders gaat dat lukken. Dus ga ik zorgen dat ze onderling veel contact hebben. En meteen geïnformeerd worden als er een incident of ontwikkeling is rond een bepaalde probleemjongere. Apps gaan daarbij helpen. En in het ideale geval krijg ik met mijn stichting een eigen gebouw, waar de teamleden elkaar vaak tegen het lijf lopen.
V: Blijft de vraag waarom jouw manier van werken niet al de praktijk is.
A: Ik denk omdat mijn manier van werken meer inspanning en alertheid vraagt. Dat kan niet iedereen opbrengen. Maar het heeft misschien ook met cultuur te maken. Nederlanders bewaren van nature afstand, willen vooral professioneel zijn. Terwijl probleemjongeren er eigenlijk om vragen dat je verder gaat; je je indringend met hen bemoeit. Ik wil die positieve bemoeizucht organiseren.
V: Je komt heel vastberaden over.
A: Dat is de buitenkant. Van binnen twijfel ik natuurlijk wel eens. Maar als ik zie wat voor winst er te behalen valt als je probleemjongeren wel genoeg aandacht geeft, hoeveel ellende, frustratie en geweld je kunt voorkomen wanneer je tijdig investeert om naar hun verhaal te luisteren en de juiste actie te ondernemen, is er uiteindelijk maar één optie: dat ik slaag met mijn stichting.
V: Daarvoor is het nodig je twijfel binnen de perken te houden.
A: Helemaal waar. En daarom zeg ik regelmatig tegen mezelf: ik wil de oplossing zijn.
Interview aanvragen:
Neem contact op met Elske Doets
Email: e.doets@ylba.nl
Mobiel 06 24811615